Odette Dereze (°1932) is een telg uit de fruittelersfamilie Dereze uit Attenrode-Wever en petekind van Germaine Van Parys (1896-1983) die de absolute pionier van de Belgische fotojournalistiek was. Na een stage fotografie van twee jaar besloot Odette er in 1952 haar beroep van te maken en werd ze fotojournaliste voor het persbureau van Germaine Van Parys. Samen realiseerden ze een indrukwekkend oeuvre. Hun werk biedt een unieke kijk op de geschiedenis van België vanaf 1918 tot aan het einde van de vorige eeuw. Odette leerde het vak van haar meter en wordt als fotojournaliste beschouwd als een van de belangrijkste humanistische fotojournalisten in de jaren 1970, 1980 en diep in de jaren 1990 in België. De keuze van haar onderwerpen is het dagelijkse leven. Haar fotografie verraadt duidelijk een door Germaine Van Parys geschoolde, op de mens gerichte blik. Haar visie is breed naar de maatschappij toe en dat maakt haar werk inhoudelijk waardevol. Ze slaagt erin als een observator het maatschappelijk gebeuren vast te leggen door een humanitaire betrokkenheid en het métier van de overdrachtige eigenschappen van het medium fotografie te beheersen.
Haar werk bestaat uit reportages met onderwerpen uit de politiek, de massacultuur, bedrijven, rampen, het koningshuis, … maar is ook erg belangrijk om haar portretten van binnen- en buitenlandse persoonlijkheden. Het archief van Odette Dereze is samengesteld uit portretfotografie van volksmensen tot beroemdheden, en is daarmee een belangrijk beeldreservoir van hun optreden in het openbare leven. Haar stijl is gekenmerkt door de visuele spanning die uitgaat van haar foto's.
Odette Dereze is onbewust een pleitbezorger van ‘fotografie als historische bron’. Een belangrijk thema in haar werk was Brussel, de metropool. We zien foto’s waar het stedelijk aspect de nadruk krijgt en in anderen zijn het eerder de mensen die centraal staan.
Zo keert bijvoorbeeld de vreselijke brand van het warenhuis Innovation in Brussel terug in ieders herinnering bij het zien van haar foto’s. Maar naast de rauwe werkelijkheid van het nieuwsgebeuren registreerde ze ook sociaal- en cultureeldocumentaire fotografie die een beeld geeft van de tijd en van een verdwijnende tijdsgeest met foto’s van onder andere VS-president Richard Nixon, de dalai lama, Mick Jagger, de Rolling Stones, Johnny Halliday, Charles Aznavour, Adamo, Yves Montand, Claude François, Charles Trenet, Jacques Brel, Rik Van Looy, Stan Ockers of Maurice Bèjart. Ze reisde ook naar vele verre landen als o.a. Bangladesh, Amerika, Korea, USSR, Cameroen, Senegal, Nieuw-Zeeland, Indonesië, China, Japan al dan niet als fotografe in het kielzog van het Koningshuis. Odette had bovendien een sterke band met de Belgische koninklijke familie, vooral met koning Boudewijn en koningin Fabiola. Met hen reisde ze de wereld rond.
Het werk van Odette Dereze belandde talloze keren in de Belgische en internationale pers, boeken, maar verscheen ook op tentoonstellingen in het fotomuseum (FOMU) en vele andere prestigieuze fototentoonstellingen.
Op zaterdag 21 november 2020 overleed Odette op 88-jarige leeftijd aan COVID-19 en werd ze begraven op het kerkhof van Attenrode.