Overslaan en naar de inhoud gaan

3 jonge mannen
Jozef Denruyter, René Laermans en Georges Lambrechts, drie jonge mannen uit Glabbeek maakten deel uit van een groepje gewapende weerstanders van de Nationale Koninklijke Beweging, in de volksmond ook wel het verzet of de witte brigade genoemd. Hun activiteiten bestonden er vooral in ’s nachts in gemeentehuizen in te breken om er zegeltjes en bevolkingsregisters te stelen. Voedingsmiddelen waren immers gerantsoeneerd, je kon enkel met deze zegeltjes aan voeding en levensmiddelen geraken. Maar wie ondergedoken was, had geen zegeltjes en dus geen voedsel. De gestolen zegeltjes waren bestemd voor de familie van leden van het verzet en ondergedokenen. De bevolkingsregisters werden meegenomen om de Duitsers te beletten namen te vinden van jonge mannen die verplicht konden worden in Duitsland te gaan werken. Maar ook ’s nachts trokken zij er vaak op uit om de velden met koolzaad te vernietigen. De Duitsers verplichtten de landbouwers dit te planten omdat ze dit koolzaad gebruikten om er brandstof van te maken voor hun voertuigen. Toen ze opgepakt werden voor deze daden kregen ze aanvankelijk een veroordeling van drie maanden. Maar de Duitsers brachten hen na hun veroordeling over naar de gevangenis van Sint-Gillis waar de Oberfeldcommandant in Brussel op 4 oktober 1943 genadeloos de hoogste straf uitsprak: de doodstraf! Op 19 oktober 1943 werd het vonnis voltrokken, om 7u30 uur werden ze alle drie op de Nationale Schietbaan in Schaarbeek gefusilleerd. Deze regelrechte moord door de Duitse bezetter maakte dit drama nog groter, want de strafmaat voor de ten laste gelegde verzetsdaden was totaal buiten proportie. Dit maakt het verhaal van deze drie Glabbeekse mannen nog zoveel meer aangrijpend, ze werden gedood zonder enige ernstige reden, zelfs in oorlogstijd was hun dood brutaal en onbegrijpelijk. De jongste was nog geen 20, de oudste 33, het waren drie jonge mannen die in ons dorp goed aangeschreven stonden. En plots wachtte daar de kogel. Want alle genadeverzoeken werden verworpen, en het vonnis werd slechts 14 dagen na hun arrestatie reeds voltrokken. Opmerkelijk zijn ook de laatste woorden in hun brieven aan familieleden en vrienden, wetende dat ze zouden sterven, bleven ze als ware patriotten heldhaftig rechtop staan voor god en vaderland. Zij waren geen soldaten, maar zij probeerden met hun verzetsdaden vooral het leven van hun medemensen in Glabbeek te verbeteren tijdens de oorlog. Dit maakt van Jozef Denruyter, René Laermans en Georges Lambrechts échte Glabbeekse helden. 

Hulde aan het graf van deze 3 Glabbeekse helden
Hulde aan het graf van deze 3 Glabbeekse helden door burgemeester Jos Vicca
Inhuldiging herdenkingsbord
Inhuldiging van een herdenkingsbord door burgemeester Peter Reekmans (2015) in aanwezigheid van de familieleden

 

Uit de publicatie